TY - JOUR ID - 84430 TI - قدرت و عاملیت و نمایش‌های آیینی زنانه (مطالعه‌ای در نمایش‌های زنانه قبل از دهه پنجاه) JO - پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران JA - IJAR LA - fa SN - AU - پورتقی, رویا AU - همایون سپهر, محمد AU - رشیدوش, وحید AD - گروه مردم شناسی، دانشکده علوم اجتماعی واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران AD - استادیار گروه مردم شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران AD - استادیار گروه مردم شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 10 IS - 2 SP - 287 EP - 308 KW - آیین KW - آیین وارونگی KW - امیال زنانه KW - جنسیت KW - ­نمایش DO - 10.22059/ijar.2021.331284.459699 N2 - زنان در بعضی از مناطق ایران تا قبل از دهۀ پنجاه، در محفل‌های خصوصی زنانه و دور از چشم مردان به اجرای نمایش می‌پرداختند تا تصویری موقت از آمال و آرزوهای خود را به نمایش درآورند. قوانین حاکم بر جامعه، آزادی و قدرت آن‌ها را محدود کرده بود و نیازهایشان که در هاله‌ای از آرزو و رؤیا راهی برای بروز می‌جست، سرانجام از طریق حرکات نمایشی و روایت‌های جاری در آن‌ها نمود یافت. این پژوهش این است که نمایش‌های آیینی زنانه چه تناسبی با آرزوها و موقعیت آن‌ها به‌عنوان جنس دوم داشته است. روش‌ این پژوهش، اسنادی-میدانی است. برای داده‌های میدانی، با هفت زن از تهران در ردۀ سنی 65 تا 75 سال که اجراکنندۀ اصلی نمایش‌ها بودند، مصاحبه صورت گرفت. از طریق مطالعات اسنادی، معروف‌ترین نمایش‌های زنانه شناسایی و طبقه‌بندی می‌شوند تا در تحلیل داده‌ها به‌کار گرفته شوند. داده‌های گردآوری‌شده به روش تحلیل تماتیک انجام شده است. برای درک آیینی نمایش‌های زنانه، از رویکرد انسان‌شناسی نشانه‌شناختی نمادها بهره گرفتیم و برای تبیین تضادهایی که بین نقش‌های موجود در ساختار نمایشی مشاهده می‌شد، از مفهوم آیین‌های وارونگی گلاکمن[1] استفاده کردیم. نتایج بیانگر آرزوی داشتن فضایی امن‌تر و قدرت بیشتر و عاملیتی برای داشتن استقلال و اقتداری مانند مردان است.[1]. Gluckman,Max UR - https://ijar.ut.ac.ir/article_84430.html L1 - https://ijar.ut.ac.ir/article_84430_3759e336d61afc7c7fb8c7a6429d4e22.pdf ER -