1
Assistant Professor, Department of Anthropology, University
2
Lecturer, Department of Anthropology, University of Tehran
Abstract
هدف مقاله حاضر بررسی رقص از دیدگاه انسان‌شناختی با تاکید بر ارتباط میان عناصر حرکتی رقص و نظام‌های معنایی است؛ گرایشی که سعی در بررسی رقص در زمینه فرهنگی آن و فهم رقص بنا بر جامعه تولیدکننده دارد. رقص یاللی از کهن‌ترین و رایج‌ترین رقص‌های قومی در آذربایجان است که به اشکال بسیار متنوعی اجرا می‌شود. روش‌شناسی ما در بررسی رقص یاللی الگوی هفت مرحله‌ای گرترید کیوراث است؛ بر این اساس، فنون پژوهش شامل مشاهده، ثبت گرافیکی، مقوله‌بندی شکلِ ساختاری و حرکات و تحلیل فرهنگی معنای ساختار و حرکت در رقص یاللی است. هدف اصلی مقاله، بررسی مشخصه‌های حرکتی رقص یاللی و رمزگشایی معنایی آن‌ها در بافت فرهنگ آذربایجانی بوده است. بنابراین بررسی ما، از دیدگاه انسان‌شناسی هنر، در حوزه شکل و محتوا قرار می‌گیرد. شکل ساختاری رقص یاللی دایره و حرکت خاص آن، چرخش، نشان‌دهنده بخشی از مناسک خورشید و حرکات اصلی آن، اعمال مناسک شمنی را ...
)