اصفهانیان، محمود.، و شرفالدین، سیدحسین. (1402). بررسی چالشهای تبلیغ دین مبتنی بر چیستی بازاریابی دین. دوفصلنامۀ علمی-پژوهشی اسلام و علوم اجتماعی، صص 221-195.
آبیدین، کریستال. (1398). سلبریتی اینترنتی. (احسان. شاهقاسمی، مترجم) تهران: انتشارات سوره مهر.
بیچرانلو، عبدالله.، و مؤمنی، علی. (1402). دین اینستاگرامیشده؛ مطالعۀ انتقادی برساخت دین اینستاگرامیشده از سوی روحانیان شیعی. فصلنامۀ مطالعات رسانههای جدید، صص 69-29.
تامپسون، جان. ب. (1396). رسانهها مدرنیته: نظریه اجتماعی رسانهها. (مسعود. اوحدی، مترجم) تهران: انتشارات سروش.
زاهدی، طاهره. (1399). اغوا؛ تجربهپژوهی مسیحیت تبشیری در حوزۀ رسانه. قم: اداره کل پژوهشهای اسلامی رسانه.
عاملی، سعیدرضا. (1392). روشهای تحقیق در مطالعات فرهنگی و رسانه. تهران: دانشگاه تهران.
عاملی، سعیدرضا.، صبار، شاهو.، و رنجبر رمضانی، مهدی. (1387). مطالعات تلفن همراه؛ زندگی در حال حرکت. تهران: انتشارات سمت.
فلیک، اووه. (1399). درآمدی بر تحقیق کیفی. (هادی. جلیلی، مترجم) تهران: نشر نی.
فهیمیفر، علیاصغر. (1393). بیان تصویری دین در رسانه. تهران: انتشارات سروش.
کریستیانز، کلیفور. جی. (1389). فنآوری و نظریه سهوجهی رسانه. در استورا. ام. هوور، و نات. لاندبای، بازاندیشی درباره رسانه، دین و فرهنگ (ص. 111-91). تهران: انتشارات سروش.
کشمور، آلیس. (1396). فرهنگ شهرت. (احسان. شاهقاسمی، مترجم) تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
کمبل، هیدی. (1397). رویارویی اجتماعات دینی با رسانههای نوین. (امیر. یزدیان، و منا. نادعلی، مترجم) قم: اداره کل پژوهشهای اسلامی رسانه.
کوثری، مسعود.، و بیچرانلو، عبدالله. (1399). ریا در ارتباطات اجتماعی. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
کوزینتس، رابرت. (1401). نتنوگرافی؛ بازتعریف: روشی برای مطالعۀ روابط و فرهنگ در محیطهای شبکهای. (محمدرضا. رسولی، و پویا. نعمتاللهی، مترجم) تهران: دفتر مطالعات و برنامهریزی رسانهها.
لستر، مارتین.، دووی، جان.، گیدینگز، ست.، کلی، کران.، و گرنت، لین. (1398). رسانههای نوین: درآمدی انتقادی. (احسان. شاهقاسمی، مترجم) تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
مک کوایل، دنیس. (1382). درآمدی بر نظریه ارتباطات جمعی. (پرویز. اجلالی، مترجم) تهران: وزرات فرهنگ و ارشاد، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
مؤمنی، علی.، و بیچرانلو، عبدالله. (1402). شهره بر مناره؛ مطالعۀ انتقادی فعالیت روحانیون خردهسلبریتی در اینستاگرام. تهران: پژوهشکدۀ فرهنگ و هنر اسلامی.
Baharani, Ivon; Naryoso, S.Sos, M.Si, Agus. (2016). The Effect of Self Concept and Interaction Between Users to Creativity Dubsmash Video Production. Interaksi Online journal, pp 1-11.
Billig, Michael. (1995). Banal Nationalism (Theory, Culture and Society). London: SAGE Publications.
Both, E., & Péter, A. (2014). Heroes and Celebrities in Central and Eastern Europe. Bibliotheca Religionis Popularis Szegediensis, pp 139-146.
Couldry, Nick; Hepp, Andreas. (2013). Conceptualizing Mediatization: Contexts, Traditions, Arguments. Communication Theory, pp 191-202.
Franck, Georg. (2002). The scientific economy of attention: a novel approach to the collective rationality of science. Scientometrics, pp 3-26.
Hjarvard, Stig. (2008). The Mediatization of Society; A Theory of the Media as Agents. Nordicom Review, pp 34-105.
Hjarvard, Stig. (2011). The mediatisation of religion: Theorising religion, media and social change. Culture and Religion: An Interdisciplinary Journal, pp 119-135.
Hjarvard, Stig. (2012). Three Forms of Mediatized Religion: Changing the Public Face of Religion. In Lövheim, Mia; Hjarvard, Stig (Eds.), Mediatization and Religion; Nordic Perspectives (pp. 21-43). Göteborg: Nordicom.
Krieken, Robert van. (2019). Celebrity Society: The Struggle for Attention. Routledge: New York.
Riger, Stephenie; Sigurvinsdottir, Rannveig. (2016). Thematic analysis. In Jason, Leonard A; Glenwick, David S (Eds.), Handbook of Methodological Approaches to Community-Based Research; Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods (pp. 33-41). New York: Oxford University Press.
Radde-Antweiler, Kerstin. (2019). Religion as Communicative Figurations – Analyzing; Religion in Times of Deep Mediatization. In Zeiler, Xenia ; Radde-Antweiler, Kerstin (Eds.), Mediatized Religion in Asia; Studies on Digital Media and Religion. New York: Routledge.