بررسی بازتعریف گفتگومندی در آرا میخاییل باختین با نقاشی‌های فتحعلی شاه در دوره اول قاجار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

عضو هیات علمی الزهرا

چکیده

مطالعه گفتگو یکی از رویکردهای مطالعه تصاویر در زمان معاصر است و از جمله موضوعاتی است که به طور عمده مورد مطالعه و بازاندیشی انتقادی واقع شده است. حضور انسان در آثار هنری در همه دوره‌ها از موضوعات هنری بوده است. مطالعه انسان و نقش انسان در تقابل با گفتمان زیبایی‌شناسی در آغاز قرن بیستم از نظریه‌های میخاییل باختین است. او شیوه مطالعاتی خود را بر مبنای انسان، خود و دیگری و گفتگوی مابین آن‌ها قرار داده است. هدف از پژوهش حاضر مطالعه گفتگومندی و بررسی زمینه فکری گفتگو در آرا باختین به صورت زیرساخت نظری و در پیوند با نقاشی‌های فتحعلی شاه قاجار است. فرض پژوهش حاضر تحول معانی و جایگاه گفتگو در پیوند با هنر نقاشی قاجار است که انسان‌مدار است. ابتدا حوزه نظری باختین و مطالعه گفتگومندی و جایگاه تک‌صدایی و چندصدایی مورد بررسی قرار گرفته است و بر این مبنا جایگاه آن در نقاشی قاجار با مطالعه موردی نقاشی از فتحعلی شاه قاجار تحلیل و بررسی شده است. پرسش اصلی این پژوهش این است که گفتگومندی در آثار نقاشی دوره ابتدایی قاجار چگونه است؟ روش پژوهش حاضر کیفی و بر اساس روش‌شناسی تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای بوده است. نتایج یافته‌ها حاکی از آن است گفتگو‌گرایی در هنر نقاشی دوران قاجار وجود داشته و به صورت عاملیتی فعال و پویا در تعامل با مخاطب به صورت تک‌صدایی و چندصدایی با محوریت انسان نمایان می‌شود. تک‌صدایی بیشتر از چندصدایی در نقاشی‌های ابتدایی قاجار وجود داشته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Study of the Open Discussion of Mikhail Bakhtin's Discussion with Fath Ali Shah's Paintings in the First period of the Qajar

نویسنده [English]

  • Elaheh PanjehBashi
Faculty of Art, Alzahra university
چکیده [English]

In contemporary times, reading a conversation is one of the approaches to studying in a drawing. The center of attention is all the affairs of human life, and it is one of the topics that have been critically studied and critiqued. The presence of human beings in artistic works has been an artistic subject in all periods. The study of man and the role of man in opposition to the aesthetic discourse at the turn of the twentieth century is based on the views of Mikhail Bakhtin. He has put his study method on the basis of man, himself and the other and our dialogue between them. The purpose of this study was to study the dialogue and study the intellectual context of dialogue in Bakhtin's votes as a theoretical and theoretical framework in conjunction with Fathali Shah Qajar paintings. The present research hypothesizes the development of meanings and the place of dialogue in relation to the art of Qajar painting. In the search for this issue, firstly, in the theoretical field with the votes of Bakhtin, the study of dialogue and the position of monologue and multi-voiced, has been examined. Based on this, its position in Qajar painting is analyzed with a case study of a painting by Fath Ali Shah Qajar. The content of this research is qualitative and based on descriptive-analytic methodology and the method of collecting library information. The results of the findings indicate that dialogism exists in the art of Qajar painting and is actively and dynamically active in interaction with the audience in a monochrome and multi-voice manner.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Qajar
  • Bakhtin
  • Man
  • Dialogue
  • Painting