ادبیات شفاهی ملتها دارای تاریخ بسیار قدیمی و وارث آفرینشی خردمندانه است که در زمانهای بسیار دور همراه با کار و فعالیتهای انسانها شروع شده و به تدریج تکوین پیدا کرده است. موسیقی یکی از ارکان مهم فولکلور به شمار میرود. مطالعه موسیقی جوامع (قومیتها) به عنوان، مطالعه موسیقی در زمینه اجتماعی و فرهنگی تعریف شده است، در این معنا این دانش ترکیبی از انسانشناسی و موسیقیشناسی است. در آذربایجان هنر موسیقی مردمی به موسیقی عاشیقی معروف است که جایگاه والایی در ادبیات شفاهی و فرهنگ این منطقه دارد و سرشار از معنویت است. عاشیقها به معنایی کاملترین هنرمندان آذربایجان هستند که توان خلق، تولید و اجرای هنرشان را توأمان دارند. این مقاله در تلاش است نشان دهد که شکلگیری و زایش هنر عاشیقی در منطقه آذربایجان با باورهای مردم، همساز و هماهنگ شده است و با سایر ساختهای اجتماعی جامعه همراهی میکند. پژوهشگر برای دستیابی به این هدف از روشهای کتابخانهای و تحلیل محتوای کیفی استفاده کرده است.