تأثیر فناوری حمل ونقل شهری بر شکل و فعالیت در بافت های تاریخی با تأکید بر پیاده مداری (نمونه موردی: منطقه 12 شهرداری تهران)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 پژوهشگر دکتری شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین

2 دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز

3 استاد دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین

چکیده

احیا و بازآفرینی بافت­‌های تاریخی سال­ها است که به ­عنوان یک مسئله اساسی در حرفه‌­های مرتبط مطرح است و نظریه‌های مختلفی بر مبنای شرایط و تجربه‌های گذشته وجود دارد. عدم شناخت و تحلیل صحیح از روابط میان عوامل مختلف، نبود اطلاعات دقیق، نداشتن درک مناسب از شرایط ویژه و چگونگی فرایند فرسودگی بافت­‌های تاریخی را می­توان از دلایل اصلی شکست بسیاری از طرح‌­های مرمت شهری دانست؛ بنابراین نخستین و مهم­ترین گام شناخت صحیح متغیرها و چگونگی تأثیر آنها بر یکدیگر است. در این پژوهش به بررسی تحلیلی چگونگی تأثیر فناوری حمل­‌ونقل شهری بر شکل و فعالیت بافت‌­های تاریخی با تأکید بر گسترش پیاده­‌مداری پرداخته می­شود. پژوهش حاضر بر آن است تا با بررسی منطقی از روابط و چگونگی تأثیر متغیرهای مستقل شکل و فعالیت بافت­‌های تاریخی بر متغیر وابسته شبکه حمل­‌ونقل شهری به ارائه الگویی مفهومی دست ­­یابد تا از آن دریچه افزایش انگیزه شهروندان در جذب به درون بافت و افزایش پیاده‌­مداری را در بافت ایجاد کند. پرسش اصلی پژوهش این است که ویژگی‌­های بافت به ­صورت عام و بافت‌­های تاریخی به‌صورت خاص چگونه در معرض تغییرات فناوری حمل­ونقل شهری هستند؟ روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش بر پایه مطالعات نظری و بررسی نمونه­های موفق جهانی در زمینه ارتقاء پیاده­مداری در بافت­‌های تاریخی به‌منظور تحلیل بافت تاریخی منطقه 12 شهرداری تهران بوده است. نتایج بیانگر آن است که افزایش تراکم، قطعات ریزدانه، کاربری مختلط، خرده‌فروشی، افزایش جزئیات طراحی مسیرهای پیاده­ و کاهش عرض معبر به تقویت پیاده­‌مداری در بافت­‌های تاریخی کمک می‌کند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Analytical Research on the Impact of urban Transportation on Physical Tissue in the Historical Urban Quarters The Case of Zone 12th in Tehran

نویسندگان [English]

  • Mehrnoosh Hassanzadeh 1
  • Hossein Soltanzadeh 2
  • Manouchehr Tabibian 3
1
2
3
چکیده [English]

Revitalization of the historical urban quarters are debated as a main issue on related commissions in recent years and different theories has been proposed on the past experiences. But in fact historical urban quarters faced many problems such as: Lack of knowledge in the process of forming and accurate information during decades, proper analysis of the relationship between the effects of different factors, lack of accurate intervention and the process obsolescence. So these conditions can be the main reasons for the failure of many the urban restoration plans. In this case, the first most important step is to comprehend the related variables and their mechanism on each other in order to shape it. In this study, an analysis of the impact of urban transportation technology to form tissues and historical activities with an emphasis on walking ability is covered. So emphasis on the development of implementation-oriented activities will be discussed in order to increase walkability in the historical urban quarter. The main research question is that how the tissue characteristics in general and in particular of the historical context form are subject to transportation change? The research method in this study, based on theoretical studies and reviews examples of successful global promotion of walking in the historical tissues to analyze the historical context of Tehran's region 12. The results indicate that increasing density, fine grain, mixed-use retail, pedestrian design details and reducing lane width help to reinforce the walking trails in the historical context.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Physical-structural Tissue
  • Walking ability
  • Urban Transportation
  • Historical quarter
دوره 5، شماره 2 - شماره پیاپی 10
دوره 5، شماره 2 نشریه پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران با محوریت «انسان‌شناسی شهر تهران» و با همکاری و پشتیبانی مرکز مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران به چاپ رسیده است.
مهر 1394
صفحه 117-137