حسن‌زاده, مهرنوش, سلطان‌زاده, حسین, طبیبیان, منوچهر. (1394). تأثیر فناوری حمل ونقل شهری بر شکل و فعالیت در بافت های تاریخی با تأکید بر پیاده مداری (نمونه موردی: منطقه 12 شهرداری تهران). پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران, 5(2), 117-137. doi: 10.22059/ijar.2015.59076
مهرنوش حسن‌زاده; حسین سلطان‌زاده; منوچهر طبیبیان. "تأثیر فناوری حمل ونقل شهری بر شکل و فعالیت در بافت های تاریخی با تأکید بر پیاده مداری (نمونه موردی: منطقه 12 شهرداری تهران)". پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران, 5, 2, 1394, 117-137. doi: 10.22059/ijar.2015.59076
حسن‌زاده, مهرنوش, سلطان‌زاده, حسین, طبیبیان, منوچهر. (1394). 'تأثیر فناوری حمل ونقل شهری بر شکل و فعالیت در بافت های تاریخی با تأکید بر پیاده مداری (نمونه موردی: منطقه 12 شهرداری تهران)', پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران, 5(2), pp. 117-137. doi: 10.22059/ijar.2015.59076
حسن‌زاده, مهرنوش, سلطان‌زاده, حسین, طبیبیان, منوچهر. تأثیر فناوری حمل ونقل شهری بر شکل و فعالیت در بافت های تاریخی با تأکید بر پیاده مداری (نمونه موردی: منطقه 12 شهرداری تهران). پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران, 1394; 5(2): 117-137. doi: 10.22059/ijar.2015.59076
تأثیر فناوری حمل ونقل شهری بر شکل و فعالیت در بافت های تاریخی با تأکید بر پیاده مداری (نمونه موردی: منطقه 12 شهرداری تهران)
2دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز
3استاد دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین
چکیده
احیا و بازآفرینی بافت‌های تاریخی سالها است که به عنوان یک مسئله اساسی در حرفه‌های مرتبط مطرح است و نظریه‌های مختلفی بر مبنای شرایط و تجربه‌های گذشته وجود دارد. عدم شناخت و تحلیل صحیح از روابط میان عوامل مختلف، نبود اطلاعات دقیق، نداشتن درک مناسب از شرایط ویژه و چگونگی فرایند فرسودگی بافت‌های تاریخی را میتوان از دلایل اصلی شکست بسیاری از طرح‌های مرمت شهری دانست؛ بنابراین نخستین و مهمترین گام شناخت صحیح متغیرها و چگونگی تأثیر آنها بر یکدیگر است. در این پژوهش به بررسی تحلیلی چگونگی تأثیر فناوری حملونقل شهری بر شکل و فعالیت بافت‌های تاریخی با تأکید بر گسترش پیادهمداری پرداخته میشود. پژوهش حاضر بر آن است تا با بررسی منطقی از روابط و چگونگی تأثیر متغیرهای مستقل شکل و فعالیت بافت‌های تاریخی بر متغیر وابسته شبکه حملونقل شهری به ارائه الگویی مفهومی دست یابد تا از آن دریچه افزایش انگیزه شهروندان در جذب به درون بافت و افزایش پیادهمداری را در بافت ایجاد کند. پرسش اصلی پژوهش این است که ویژگی‌های بافت به صورت عام و بافت‌های تاریخی به‌صورت خاص چگونه در معرض تغییرات فناوری حملونقل شهری هستند؟ روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش بر پایه مطالعات نظری و بررسی نمونههای موفق جهانی در زمینه ارتقاء پیادهمداری در بافت‌های تاریخی به‌منظور تحلیل بافت تاریخی منطقه 12 شهرداری تهران بوده است. نتایج بیانگر آن است که افزایش تراکم، قطعات ریزدانه، کاربری مختلط، خرده‌فروشی، افزایش جزئیات طراحی مسیرهای پیاده و کاهش عرض معبر به تقویت پیادهمداری در بافت‌های تاریخی کمک می‌کند.
ابتدای صفحه