پیاده‌راه‌سازی و حضورپذیری فضای شهری به‌مثابه رویکرد اجتماعی به مدیریت تردد (نمونه موردی: بازارچه طرخانی تهران)

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، تهران، ایران.

2 کارشناس ارشد معماری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

مدیریت تردد در بافت‌های تاریخی و فرسوده کلانشهرها یکی از مهم‌ترین معضلات شهری است که با توجه به گستردگی ابعاد اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و محیط زیستی خود واجد پیچیدگی‌های چندلایه است که در صورت عدم برنامه‌ریزی صحیح به معضلات غیرقابل‌حلی می‌انجامد. همچنین عدم حضورپذیری فضای شهری منجر به عدم شکل‌گیری خاطرات فردی و جمعی در میان شهروندان و درنتیجه موجب بیگانگی آنان از شهر شده است. در این پژوهش تلاش شده است تا با توجه به همین ضرورت، در محدودة بازارچه طرخانی تهران، نخست با رویکرد تحقیق کیفی و طرح تحقیق توصیفی-تحلیلی و قیاسی، با احصا معیارها و زیرمعیارهای ساختارهای اقتصادی، کالبدی، محیط زیستی، اجتماعی، معابر و تردد از مطالعات کتابخانه‌ای و سنجش مؤلفه‌های هندسه معابر، عرض معابر، مبلمان، منظر شهری، کاربری‌ها، نیاز اقشار خاص، حضورپذیری بانوان، احساس امنیت، احساس تعلق‌خاطر، حجم تردد، طول مسیر، پارکینگ عمومی، سرزندگی اقتصادی، سازگاری فعالیت، زمان فعالیت، فضای سبز، کیفیت محیط و همسازی با محدوده به روش مطالعه تطبیقی و تحلیل داده‌ها از طریق استدلال استنتاجی، به ارائه راهکارهای عملیاتی مدیریت تردد و انتخاب محور پیاده و تمهیدات ضروری آن اقدام شده است. نتایج حاصل از داده‌ها نشان داد که در میان ساختارهای بررسی‌شده، ساختار کالبدی، بیشترین تأثیر و با نرمال‌سازی معیارها مشخص شد که کاربری‌ها مهم‌ترین سهم را در مدیریت تردد دارد. از میان چهار گزینه انتخابی نیز محور طرخانی مناسب‌ترین محور برای پیاده‌راه‌سازی تعیین شد و برای آن راه‌کارها و طرح‌های مدیریت تردد ارائه شده است.

کلیدواژه‌ها

پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران

دوره 9، شماره 2 - شماره پیاپی 18
پایگاه‌های نمایه‌کننده
پاییز و زمستان 1398
صفحه 147-168

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار