تطبیق نقاشی از ناصرالدین شاه در ابتدا و انتهای سلطنت در دوره قاجار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه نقاشی ، دانشکده هنر ، هیات علمی دانشگاه الزهرا س، تهران ، ایران

چکیده

نقاشی از شاه در دوران قاجار یکی از موضوعات اصلی پیکر‌نگاری درباری است. نقاشی از چهرۀ ناصرالدین‌شاه (۱۲۴۷-۱۳۱۳‍ ق) در دوران حکومتش از ابتدا تا انتها مسیر متفاوتی را طی می‌کند. در دورۀ ابتدایی چهرۀ او منطبق با معیارها و زیبایی‌شناسی نقاشی ایرانی و در دورۀ انتهای سلطنت چهرۀ او تحت تأثیر صنعت عکاسی و تغییرات اجتماعی و سفر به اروپا به‌سمت واقع‌گرایی و نقاشی اروپایی تغییرمی کند. سؤال کلی این مقاله آن است که تصاویر پیکر‌نگاری از ناصرالدین‌شاه در دورۀ ابتدایی و انتهایی قاجار دارای چه تغییراتی است و با توجه به تغییر شرایط اجتماعی، معیارهای زیبایی‌شناسی برای چهرۀ شاه در هر دوره کدام است. با توجه به اهمیت نقاشی از چهرۀ شاه در دوران قاجار، این تغییرات در نقاشی از ناصرالدین‌شاه قاجار از ابتدا تا انتها موضوع این پژوهش است. بدین‌منظور، ابتدا نقاشی پیکر‌نگاری در دوران ناصری بررسی می‌شود. سپس به سیر تحول و تفاوت و شباهت نقاشی‌های این دوران از ناصرالدین‌شاه پرداخته می‌شود. محتوای پژوهش حاضر کیفی و شیوۀ گردآوری اطلاعات، به‌صورت اسنادی (کتابخانه‌ای) است و روش پژوهش، تاریخی–تطبیقی است. یافته‌ها بیانگر آن است که در دوران طولانی حکومت ناصرالدین‌شاه، نقاشی پیکر‌نگاری با موضوع شاه، یکی از مضامین اصلی در هنر نقاشی این دوران است. در دورۀ ابتدایی سلطنت او، نقاشی شاه متأثر از هنر نقاشی ایرانی در دوران قبل و دوران ابتدایی قاجار است و نگاه باستانی و آرمان‌گرایانه دارد، ولی در نقاشی دورۀ انتهایی، به‌علت تأثیرپذیری از تحولات اجتماعی این دوران به‌سمت واقع‌گرایی و عکاسی متمایل می‌شود و چهرۀ شاه، انسانی و واقعی تصویر می‌شود. موضوع نقاشی از ناصرالدین‌شاه در هر دو دوره ثابت است، ولی نگاه نقاشان با توجه به شرایط اجتماعی و سیاسی دوران ابتدایی و انتهایی در زیبایی‌شناسی متحول و متفاوت تصویر می‌شود. این تحولات حاصل تغییر تفکر شاه، ارتباط با اروپا، تغییرات اجتماعی و استفاده از هنر عکاسی و تمایل به تصویر واقعی به‌دور از هرگونه آرمان‌گرایی است. این عوامل نشان می‌دهد هنر دوران ناصری در نقاشی از چهره در هر دو دوره متأثر از تغییرات اجتماعی آن دوران است و نگاه هنرمندان به موضوع پیکر‌نگاری با عوامل اجتماعی تغییر کرده و دارای زیبایی‌شناسی متغیر است. نگاه به موضوع انسان در هنر پیکر‌نگاری در هر دوره متفاوت تصویر شده و این روند در چهرۀ ناصرالدین‌شاه قابل‌بررسی است. [1]
[1]. این مقاله حاصل هسته پژوهشی با عنوان مطالعه هنر نقاشی پیکره نگاری دوره قاجار تصویب شده در دانشگاه الزهرا س می باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Comparative Study of the Iconographic Painting of Nasser Al-Din Shah at the Beginning and End of the Qajar Period

نویسنده [English]

  • Elahe Panjehbashi
Elahe Panjehpashi, Assistant Professor Department of Painting, Faculty of Art, Al-Zahra University, Tehran, Iran
چکیده [English]

The painting of the Shah during the Qajar period is one of the main subjects of court sculpture. The face of Naser al-Din Shah (1247 AH - 1313 AH) during his reign goes through a different path from beginning to end. In the early period, his face conforms to the standards and aesthetics of Iranian painting and in the last period of his reign, his face is influenced by the photography industry and social change. A trip to Europe changes European realism and painting. The general question in this article is as follows: What are the changes in the sculptural images of Nasser al-Din Shah in the early and late Qajar period, and the aesthetic criteria of each period due to changing social conditions? Given the importance of paintings of the Shah during the Qajar period, these changes in a painting by Nasser al-Din Shah Qajar are the subject of this study. In order to investigate this issue, the first sculptural painting in the Nasiri period is examined, and then the evolution and differences and similarities of paintings. The content of the present study is qualitative and the method of collecting information is documentary (library) and the research method is historical-comparative. The results indicate that during the long period of Nasser al-Din Shah, Sculpture painting with the theme of the king is seen as one of the main themes in the art of painting. In the early period of his reign, Shah's painting was influenced by the Iranian painting art of the previous and early Qajar periods and has an ancient and idealistic look. In the painting of the last period, due to the influence of social developments of this period, he tends towards realism and photography. The face of the king is humane and real. The subject of a painting by Nasser al-Din Shah can be seen in both periods, but the view of painters has changed according to the social and political conditions of the early and late period, and this is reflected in every painting with the subject of the king. These developments are the result of the Shah's change of mind, connection with Europe, social change, and the use of the art of photography. These factors show that art in both periods is affected by social changes and the view of artists on the subject of sculpture changes with social factors and shows the view of the subject of man in the art of sculpture. [1]
[1]. This article is the result of a research core entitled "Study of the Art of Sculpture Painting of the Qajar Period" approved by Al-Zahra University

کلیدواژه‌ها [English]

  • Qajar
  • painting
  • court iconography
  • Nasser al-Din Shah
آدامووا، آدل (1386). نگاره‌های ایرانی گنجینۀ آرمیتاژ. ترجمۀ زهره فیضی. تهران: فرهنگستان هنر.
آژند، یعقوب (1392). نگارگری ایران. جلد دوم. تهران: سمت.
افشارمهاجر، کامران (1391). هنرمند ایرانی و مدرنیسم. تهران: دانشگاه هنر.
استاین، دانا (1368). سرآغاز عکاسی در ایران. ترجمۀ ابراهیم هاشمی. تهران: اسپرک.
افشار، ایرج (1992). گنجینۀ عکس‌های ایران و تاریخچۀ ورود عکاسی به ایران. تهران: فرهنگ ایران.
اسکرس، جنیفر (1399). شکوه هنر قاجار. ترجمۀ علیرضا بهارلو و مرضیه قاسمی. تهران: خط و طرح.
پورثانی، مریم (1398). مشاهیر کتاب‌آرایی ایران؛ میرزا ابوتراب غفاری کاشانی. تهران: خانۀ کتاب.
پاکباز، رویین (1379). دایرةالمعارف هنر. تهران: فرهنگ معاصر.
پنجه‌باشی، الهه (1396). «مطالعۀ تطبیقی دو نقاشی از زنان در دورۀ قاجار با رویکرد بینامتنیت». مجلۀ زن در فرهنگ و هنر، 8(4)، 453-472.
خلیلی، ناصر (1382). گرایش به غرب در هنر عثمانی، قاجار، هند. تهران: کارنگ.
خودداری نایینی، سعید (1398). «شهنشاه‌نامۀ فتحعلی‌خان صبا نسخۀ 5998 کتابخانۀ ملک، شاهکاری از هنر دورۀ قاجار». مجلۀ آینۀ میراث، 9(1)، 48-70.
دل‌زده، سیامک (1395). تحولات تصویری هنر ایران (بررسی انتقادی). تهران: نظر.
ذکاء، یحیی (1384). زندگی و آثار استاد صنیع‌الملک. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
رابینسن، ب‍زی‍ل‌ وی‍ل‍ی‍ام‌ (1376). هنر نگارگری ایران (۱۳۱۳-1896/751-۱۳۵۰). ترجمۀ یعقوب آژند. تهران: مولی.
طهماسب‌پور، محمدرضا (1385). ایتالیایی‌ها و عکاسی در ایران. تهران: قو.
فلور، ویلم، چکلوسکی، پیتر و اختیار، مریم (1381). نقاشی و نقاشان دوران قاجار. ترجمۀ یعقوب آژند. تهران: ایل شاهسون بغدادی.
فریه، ر. دبلیو (1374). هنرهای ایران. ترجمۀ پرویز مرزبان. تهران: فرزان‌روز.
قاضیها، فاطمه (1394). ناصرالدین‌شاه قاجار و نقاشی. تهران: سازمان اسناد و کتابخانۀ ملی ایران.
وبگاه کتابخانه و موزۀ ملی ملک، بازیابی‌شده در تاریخ 28/11/1399:
www.malekmuseum.org
کن‌بای، شیلا (1382). نقاشی ایرانی. ترجمۀ مهدی حسینی. تهران: دانشگاه هنر.
وبگاه ویکی‌پدیا، بازیابی شده در تاریخ 15/2/1400:
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86%E2%80%8C%D8%B4%D8%A7%D9%87#/media/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Nasser_al-Din_Shah_Portrait.jpg
 
Diba, L. S., & Ekhtiar, M. (1998). Royal Persian Paintings: The Qajar Epoch 1785–1925. New York: Broklyn Museum of Art.
Raby, J. (1999). Qajar Portraits: Figure Paintings from Nineteenth Century Persia (Azimuth Editions in Association with Iran Heritage Foundation). London: I. B. Tauris.
Ekhtiar, M. (2001). Nasir Al‐din Shah and the Dar Al‐funun: the Evolution of an Institution. Iranian Studies, 34(1-4), 153–163.