پردازش و درک پارادایمی از انسان ممسنی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری گروه جغرافیای سیاسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

3 دانشجوی دکتری گروه روابط بین الملل دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران ، ایران

چکیده

شهرستان ممسنی، زیستگاه انسانِ ممسنی است. این انسان از بدو مهاجرت به قلمرو جغرافیایی شولستان و تغییر نام قلمرو اخیر به ممسنی به کنش‌گری در بستر ساختار ایلی ـ عشیره‌ای پرداخته است. از این حیث، انسانِ ممسنی و فضای زیست ایشان به طور متقابل به یکدیگر قوام بخشیده‌اند. هرگونه شناخت علمی از انسان، نیازمند استفاده از چارچوب پارادایمی معینی است. تحلیل و پردازش انسانِ ممسنی سوای از این امر نیست و نیازمند پارادایم خاصی است. از این رو هدف از پژوهش حاضر پردازش و درک پارادایمی انسان ساکن در فضای جغرافیایی ممسنی است. بنیان پژوهش کنونی بر این سؤال استوار است که پردازش و درک پاردایمی از انسان ممسنی چگونه بوده و چه نتایجی به همراه دارد؟ برای این منظور نویسندگان ضمن بررسی و تجزیه و تحلیل این انسان از منظرهای گوناگون تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی، اجتماعی، روانشناختی، اقتصادی، سیاسی و ژئوپلیتیک با اتکا بر پارادایم‌های اثباتی، تفسیری، انتقادی و پست‌مدرن به تبیین پارادایمی از این انسان پرداخته است. پژوهش حاضر از ماهیتی بنیادی برخوردار است و داده‌کاوی به صورت توصیفی ـ تحلیلی و گردآوری اطلاعات مبتنی بر داده‌های کتابخانه‌ای و یافته‌های میدانی (مصاحبه و مشاهده) است. نتایج تحقیق نشان داد چنین پارادایم‌های شناختی در پردازش انسانِ ممسنی و نیل ایشان به کیش شخصیت تأثیرگذار هستند.

کلیدواژه‌ها

پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران
دوره 11، شماره 2 - شماره پیاپی 22
پایگاه‌های نمایه‌کننده
بهمن 1400
صفحه 189-225

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار