کولی ها یا جوکی‌ها علی رغم گذشت سالیان متمادی، به دلیل برخی ویژگی های اجتماعی-فرهنگی، همواره از سوی جامعه میزبان طرد شده و با یک هویت ویژه در تصور جامعه میزبان شکل گرفته‌اند، به‌طوری‌که در شهرهای مختلف از جمله در شهر ساری، تجربه جابه‌جایی اجباری و ترک محل سکونت خود را داشته‌‌اند. ازهمین‌رو، در این پژوهش از روش مردم‌نگاری و تحلیل محتوای کیفی به منظور فهم بسترها، شرایط و تجارب کولی‌های ساکن در شهرک نوبنیاد در ارتباط با پدیده طرد در سطح شهر و محله استفاده شده است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد طرد کولی‌های ساکن در شهرک نوبنیاد ناشی از دو عامل اصلی فرهنگ متمایز و استمرار محرومیت اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و قانونی است که علی رغم آنکه هریک از این موارد منجر به تشدید دیگری می‌گردد، اما تاثیرگذاری توامان این دو عامل برای همه کولی‌ها صدق نمی‌کند. درواقع تنوع وضع درآمدی و دسترسی به منابع قدرت در میان اجتماع مورد مطالعه، باعث می‌گردد برخی افراد محرومیت در ابعاد اقتصادی و سیاسی و قانونی را تجربه نکنند. بدین‌ترتیب تفاوت در ارزش‌ها و نگرش‌های فرهنگی و گاه محرومیت در ابعاد اقتصادی، سیاسی و قانونی، از طریق ایجاد تفاوت میان کولی‌ها و سایرین منجر به ایجاد ترس می‌گردد که دیگری‌سازی و تعمیم تصورات ذهنی منفی را به جریان می‌اندازد. بدین ترتیب به منظور غلبه بر این احساس ترس از دیگری، فرآیندهایی چون عدم پذیرش دیگری (به صورت دوسویه)، تقویت سرمایه اجتماعی درون‌گروهی، کاهش مواجهه و روابط برون‌گروهی موثر و افتراق فضایی آغاز می‌گردند که در کنار وجود تبعیض‌ها و محرومیت‌ها، منجر به طرد کولی‌ها در ابعاد و عرصه‌های مختلف زندگی روزمره می گردد.
)