بازاندیشی در روابط معنایی کافه به مثابه سبک زندگی جوانان در شهرتهران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد مردم شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

10.22059/ijar.2024.380635.459885

چکیده

هدف: این نوشتار با هدف بازاندیشی درباره تجربه حضور جوانان در کافی شاپ و بازاندیشی در نظام روابط معنایی کافه به دنبال پاسخ به پرسش، چرایی استقبال جوانان از کافه­ها در شهر تهران است. این مقاله به بررسی کافه روی به مثابه سبک زندگی جوانان مناطق 2 و 6 تهران می­پردازد و تلاش می­کند ویژگی­های سبک زندگی این گروه از جوانان را مشخص کند.
روش‌شناسی: رویکرد مسلط بر پژوهش، مردم نگاری تفسیری است که سعی در شناسایی نظام روابط معنایی حاکم بر کافه ها از خلال مصاحبه های نیمه ساختار، مشاهده و مشاهده مشارکتی با روش نمونه گیری هدفمند با 30 نفر از جوانان ( 18 تا 30 سال ) تهرانی حاضر در کافه­ها، دارد
 یافته‌ها: اغلب مخاطبان این فضاهای فرهنگی شهری گروهی از جوانان طبقه متوسط شهرنشین هستند که برای دستیابی به تجربه­ای متفاوت و برای تعاملات غیر رسمی آن را انتخاب می­کنند. کافی شاپ بخشی از سبک زندگی یا اوقات فراغت این جوانان است. محدودیت مکان برای فراغت، رهایی از سلطه ساختاری، امنیت مکان، رهایی و آزادی، رؤیت پذیری اجتماعی، عدم پیشداوری و خودسانسوری از جمله مسائلی است که میل و رغبت جوانان برای حضور در کافی­شاپ­ها را افزایش داده است که در نهایت به فعالیتی منظم و متداوم تبدیل شده است و بخشی از سبک زندگی آنان را پوشش می­دهد
نتیجه گیری: یافته ­های پژوهش نشان داد که کافی شاپ برای جوانان مکان رهایی از خشونت­های فرهنگی و مکان نمایش اختیار عاملیت در برابر جبر ساختار است. همچنین به جوانان این امکان را می­دهد، در فضای خصوصی سازی شده ی خود که هنجارهای خرده فرهنگ آنان پذیرفته شده است، به دور از کنترل­گری بزرگترها و دیگری ناظر بر آنها در جامعه، تصویر واقعی خود را در کنار دیگر همسالان و همالان به نمایش بگذارند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که کافه­ها از معنای اولیه و مکانمندی خود خارج شده­اند و این محیط اجتماعی روابط و شبکه زنجیره­ای پیچیده و درخور توجهی را در خود شکل داده است که می­توان ارزش­ها و فرهنگ جوانان را در آنها جست و جو کرد و این احساس رهایی و پذیرش می­تواند به ما در درک نیاز امروزه  جوانان و حل شکاف­های ایجاد شده در میان این گروه و خانواده­ها کمک کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Rethinking the semantic relations of the cafe as a lifestyle of young people in Tehran

نویسندگان [English]

  • Maryam Hosseinyazdi 1
  • Marzieh Gordani 2
1 Faculty of Social Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran.
2 Master in Anthropology, Faculty of Social Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran
چکیده [English]

Purpose- This paper aims to reconsider the experience of youth presence in coffee shops and reflect on the semantic relationships within café culture. It seeks to answer the question of why young people are drawn to cafés in Tehran. The article examines coffee shop culture as a lifestyle for the youth in districts 2 and 6 of Tehran, attempting to identify the characteristics of this group's lifestyle. 
Methodology- The dominant research approach is Ethnography, which seeks to identify the system of semantic relationships governing coffee shops. This was achieved through semi-structured interviews using random sampling with 30 young people (aged 18 to 30) from Tehran who frequent cafés.
Findings-Cafés are not just places for drinking coffee and having simple meals; they are cultural spaces that have evolved in the context of urbanization and the middle class, shaped by some cultural transformations of the contemporary era. Most of the patrons of these urban cultural spaces are young, middle-class urbanites who choose cafés for a different experience and for informal interactions. Coffee shops are a part of these young people's lifestyle or leisure activities.
Conclusions- The analysis of the research findings in this study shows that for young people, cafés are spaces where they can escape cultural constraints and a place to display their agency against societal pressures. These cafés allow young people to express their true selves in a privatized space where their subcultural norms are accepted, away from the control of elders and societal surveillance. The research suggests that cafés have moved beyond their original meaning and location, forming a complex social environment where youth values and culture can be explored. This sense of freedom and acceptance can help us understand the current needs of young people and address the gaps between them and their families.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cafe
  • urban youth lifestyle
  • leisure time
  • urban cultural space
  • youth hangout

مراجع

آزادارمکی، تقی وشالچی، وحید. (1384). دو جهان ایرانی: مسجد و کافی شاپ.‎ 2-5.
آزاد ارمکی، تقی. (۱۳۹۰). پاتوق و مدرنیته ایرانی، تهران، آوای نور، چاپ دوم.95
تابان محسن, پورجعفر محمدرضا, پورمند حسنعلی.(1391)، هویت و مکان، رویکردی پدیدارشناسانه، 12 (2)، 79-90.‎
ترکمان, قائد و شمتوب ، سوگل. (1396). پاتوق، فضای جمعی شهری و معماری و محل تعاملات اجتماعی و فرهنگی (نمونه موردی شهر برازجان). فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری, 8(31)، 225-248.‎
ذکائى، محمد سعید. (۱۳۸۶)، فرهنگ مطالعات جوانان، تهران، مؤسسه انتشارات آگاه، 49-58.
ذکایی، محمد سعید. ۱۳۸۹، روزنامه همشهری www.hamsharionlin.ir
ربیعی, کامران, و شریعت منش، محسن. (1399). پاتوق و تولید اجتماعی فضا: مطالعۀ پدیدارشناسانۀ زندگی روزمره در پاتوق‏ های زنانۀ اصفهان. زن در توسعه و سیاست, 18(2), 263-292.‎
رحمانی، مریم و رفیع پور، سعید. (1400). کافی شاپ به مثابه مکان صلح محور (بازاندیشی در نظام روابط معنایی کافی شاپ)،‎ 143-146.
رلف، ادوارد. (۱۳۸۹). مکان و بی مکانی، ترجمه محمدرضا نقصان محمدی و کاظم مندگاری و زهیر متکی، تهران: آرمانشهر ص 61-73.
زندی, روشن و بلقیس, امیری‌خواه. (1397). مقایسة نام‏­گذاری قهوه‏ ‌خانه­ها با کافی‏ ‌شاپ­های شهر تهران از دیدگاه نام‌‏ شناسی اجتماعی. فصلنامه علمی-پژوهشی زبان‌شناسی اجتماعی, 1(4), 30-41.‎
شالچی. (۱۳۸۷).« سبک زندگی جوانان کافی شاپ»، تحقیقات فرهنگی ایران، ۱(۱)، ۹۳-115.
عابدینی و ساکت حسنلوئی. (1400). مکان های سوم شهری؛ صحنه خلق پاتوق های اجتماعی و تفریحی جامعه مطالعه موردی: بررسی تطبیقی کافه های مناطق 1 و 4 شهر اورمیه. دانش شهرسازی, 5(2), 153-170.‎
فراش خیابانی. و شهابیان، پویان. (1398). از کافه ها بیاموزیم: کافه ها به مثابه دگرفضاها. فصلنامه مطالعات شهری, 8(30), 109-121.‎
مرتاض ‌هجری, ‌هانیه. و مدیری, ‌آتوسا. (1398). ارزیابی کارکرد مکان سومی کافه‌ها برای جوانان در خیابان انقلاب و ولیعصر. نامه معماری و شهرسازی, 22(11), 37-52.‎
مهدی زاده، سیدمحمد و عزیزی، فرید. (1394). تحلیل وضعیت کنش ارتباطی در کافه های تهران.‎ انجمن ایرانی، مطالعات فرهنگی و ارتباطات، ۱۱ (۴۱)،ص ۶۹-۹۹
نیکخواه، هدایت اله و رستگار، یاسر و فدایی، سامیه. (1398)، اتنوگرافی کافی شاپ در بندرعباس؛ از خرده فرهنگ تا ضد فرهنگ، 2، 59-84.‎
Altman, I. & Low, S. (Eds.) (1992). Place attachment. New York: Plenum Press.
Altman, I. & Rogoff, B. (1987) World views in psychology: Trait, interactionist, organismic, and transactional approaches. In D. Stokols & I. Altman, (Eds.), Handbook of Environmental Psycholog, Vol. 1, New York: John Wiley.
   Brady, Bernadine, Forkan, Cormac and Lisa Moran (2017) Spaces of connection and belonging:      young people’s perspectives on the role of youth cafés in their lives, Child Care in Practice,  24 (4), 12-25..
Brown, B. & Perkins, D. (1992). Disruptions in place attachment. In I. Altman & S. Low, (Eds.), Place attachment. New York: Plenum Press.
      Butler, Chris. Henri Lefebvre: Spatial politics, everyday life and the right to the city. Routledge-Cavendish, 2012, page 44.
Chawla, L. (1992). Childhood place attachments. In I. Altman& S. Low (Eds.), Place attachment. New York: Plenum Press.
Cooper-Marcus, C. & Francis, C. (1998). People places. New York: Wiley & Sons.
Crumpacker, S. (1992). The experience of school as place.(Doctoral dissertation, University of Virginia, 1992). DissertationAbstracts International, DIA-A 53/08, 2610.
Felton, Emma 2012 Eat, drink, and be civil: Sociability and the cafe. http://journal.mediaculture. org. aulindex. php/mcj ournall artic I e/view Artic lei 463
Harris, P., Brown, B. & Werner, C, (1996). Privacy regulation and place attachment: Predicting attachments to a student family housing facility. Journal of Environmental Psychology,16, 287-301.
Low, S. (1992) Symbolic ties that bind. In I. Altman & S. Low(Eds.), Place attachment. New York: Plenum Press.
Manzo, John, 2014 Machines, People, and Social Interaction in "Third-Wave" Coffeehouses.Journal of Arts and Humanities, 3(8): 1-12.
Oldenburg, R. (1999). The great good place. New York: Marlowe& Company.
Pendergrast, M. (1999). Uncommon grounds: The history ofcoffee and how it transformed our world. New York: Basic Books.
Pozos-Brewer, Rose (2015) Coffee Shops: Exploring Urban Sociability and Social Class in the Intersection of Public Private Space, Sociology & Anthropology.
Proshansky, H., Fabian, A., & Kaminoff, R. (1983). Place-identity:Physical world socialization of the self. Journal of Environmental Psychology, 3, 57-83.
Relph, E. (1976). Place and placelessness. London: Pion Limited
Schmidt, Palupi and I., Ouyang, F., and Zhu, Y. (2012), Coffee SHop culture: an observational  Study,  KomuniTi, Vol. VI No.2 Juli.
Stokols, D. & Shumaker, S. (1981). People in places: A transactionalview of settings. In J. Harvey, (Ed.), Cognition, SocialBehavior, and the Environment. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Stokols, D. & Shumaker, S. (1982). The psychological context of residential mobility and well-being. Journal of Social Issues,38, 149-172.
Tuan, Y. F. (1980). Rootedness versus sense of place. Landscape,24, 3-8.
Urry, John. (2002). Consuming places, (Second Edition). London and New York: Routledge, page 1.
Waxman, Lisa 2006 The Coffee Shop: Social and Physical Factors Influencing Place Attachment. Journal ofInterior Design, 31(3): 35-53.
پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران
دوره 14، شماره 2 - شماره پیاپی 26
پایگاه‌های نمایه‌کننده
اسفند 1403
صفحه 102-121

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار