انجمن‌های زادگاهی نهادهایی مردمی و خودساخته هستند که مهاجران روستایی و شهرستانی ساکن در شهرهای بزرگ، گرد هم جمع شده و این انجمن‌ها را شکل می‌دهند و در قبال زادگاه و شرایط زندگی فعلی خود احساس مسئولیت می‌کنند. با عنایت به اینکه، قسمت عمده‌ای از جمعیت شهر تهران را مهاجرین تشکیل می‌دهند و بخشی از آنها دارای انجمن‌های زادگاهی هستند، بنابراین هدف این تحقیق ارائه سنخ‌‍‌شناسی از انجمن‌های زادگاهی شهر تهران به همراه بررسی ویژگی‌ها، کارکردها و مکانیزم‌های ارتباطات درونی آنهاست. روش‌شناسیِ مقاله مبتنی بر روش تحقیق کیفی است. بدین منظور داده‌های کیفی با استفاده از فنون مصاحبه، مصاحبه گروهی و مشاهده مشارکتی گردآوری و به صورت مضمونی ارائه شده است. یافته‌ها نشان می‌دهند که سه گونه سنخ‌بندی براساس بعد تعلق، تبلور و محور شکل‌گیری، از انجمن‌های زادگاهی در شهر تهران وجود دارد. کارکردهای ویژه این انجمن‌ها، حفظ ارتباطات میان اعضا، حفظ هویت فرهنگی در میان خود و نسل‌های جدید و کمک به همشهری‌ها در تهران و در مبدأ است. سازوکارهای درونی ارتباطات این انجمن‌ها نیز مبتنی بر برنامه‌های منظم و دوره‌ای و همچنین منوط به برگزاری مراسم، مناسک و برنامه‌های خاص است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که این انجمن‌ها توانایی خوب و بالایی برای پیشبرد توسعه در مناطق شهری و همچنین اجتماعات مبدأ خود دارند.
رستمعلی زاده, ولی اله. (1394). ویژگی‌ها و کارکردهای انجمن‌های زادگاهی شهر تهران. پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران, 5(2), 201-225. doi: 10.22059/ijar.2015.59084
MLA
ولی اله رستمعلی زاده. "ویژگی‌ها و کارکردهای انجمن‌های زادگاهی شهر تهران". پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران, 5, 2, 1394, 201-225. doi: 10.22059/ijar.2015.59084
HARVARD
رستمعلی زاده, ولی اله. (1394). 'ویژگی‌ها و کارکردهای انجمن‌های زادگاهی شهر تهران', پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران, 5(2), pp. 201-225. doi: 10.22059/ijar.2015.59084
VANCOUVER
رستمعلی زاده, ولی اله. ویژگی‌ها و کارکردهای انجمن‌های زادگاهی شهر تهران. پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران, 1394; 5(2): 201-225. doi: 10.22059/ijar.2015.59084
)