هدف مقاله حاضر مطالعه امکان بازتوسعه زمین‌های قهوه‌ای در شهر از منظر توسعه پایدار شهری است. در پژوهش حاضر کوره‌پزخانه‌های منطقه 19 شهر تهران به عنوان زمین‌های قهوه‌ای مورد مطالعه قرار گرفته است. اصطلاح زمین‌های قهوه‌ای در تعریف فضاهایی به کار می‌رود که قبلاً دارای کاربری صنعتی یا خدماتی بوده و در حال حاضر فاقد کارکرد صنعتی و خدماتی است و به عنوان فضای مخروبه دارای اثرات منفی اجتماعی و زیست‌محیطی است. از منظر انسان‌شناسی کاربردی پرسش‌های محوری این است که آیا می‌توان از این فضاها برای ارائه خدمات مورد نیاز اعضای اجتماع محلی کم برخوردار استفاده کرد؟ امکان ساماندهی این زمین‌های قهوه‌ای بر مبنای دیدگاه گروه‌های ذینفع مختلف میسر است؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها تلاش شده است از طریق مطالعه میدانی و مصاحبه با مالکین، ساکنین، شورایاران و کارشناسان شهری اطلاعات جمع‌آوری و به روش توصیفی و تحلیلی ارائه شود. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد علی‌رغم وجود تنگناها و موانع در مسیر ساماندهی کوره‌پزخانه‌ها، امکان ساماندهی آن‌ها به نفع اجتماع محلی فراهم است.
)